یادداشت تقی شجاعی

        رستاخیز عاشقی عاشقانه‌ای سیاسی-اجتماعی است که تلاش دارد عدالت و محبت را به عنوان دو عنصر مهمی که بنیان جامعه را از آسیب حفظ می‌کند مطرح کند.

قهرمان داستان که فردی روحانی است و به تازگی نامزد کرده، ناخواسته درگیر یک پرونده فساد اقتصادی در مسئولان شهر می‌شود. ابتدا تکلیف خود را بر رسوایی مسئولان شهر و گرفتن حق مظلوم تشخیص می‌دهد، اما رفته‌رفته که به قدرت برتر مفسدان پی می‌برد از جنگیدن ناامید می‌شود.

نویسنده در این داستان به دنبال آرمان‌هایی است که بر پایه‌ی آن انقلاب شکل گرفته اما در گذر زمان کمرنگ شده و حتی از جانب فرمانده مذهبی شهر یعنی امام‌جمعه، با بهانه‌ی سوءاستفاده‌ی دشمنان و تسلط جناح بی‌دین بر مدیریت شهر نادیده گرفته می‌شود.

رستاخیز عاشقی را می‌توان رمانی دانست که در عین آنکه سیاهی و فساد را در حکومت دینی به تصویر می‌کشد، به مخاطب برای مطالبه‌گری و عدالت‌خواهی امید می‌دهد. قهرمان داستان با پشتوانه‌ی مردم است که همراه معشوق خود تا پای مرگ در راه برقراری عدالت می‌ایستد.

نکته: خواندن آهنگ اعتراضی توسط خواننده زن در این داستان خالی از اشکال شرعی توصیف شده که طبق فتاوای علما محل اشکال دارد.
نحوه بحث و گفت‌وگو درباره شرایط نهی از منکر در داستان نیز جای بحث و تامل دارد. 
نویسنده در جاهایی برای آویزان شدن به واقعیت از صحنه‌سازی‌هایی استفاده کرده که در شان یک مومن عادی هم نیست چه رسد به یک جوان طلبه.