یادداشت زینب

        لحن کتاب  صمیمی و خودمانی است. یکی از مواردی که برای من قابل توجه بود افتادگی این شهید بزرگوار در نقل خاطرات جنگ است. هیچ جا نمی‌بینید که به تعریف شخص خودش پرداخته باشد، اما تا دلتان بخواهد از رفقا و هم‌‌رزمانش می‌گوید، تا جایی که گاهی خود نقل‌کننده‌ی خاطرات را فراموش می‌کنید و مثلا مجذوب فردی چون شهید شهبازی می‌شوید.


 نقل عملیات‌های جنگ با جزئیات زیادی همراه بود که گاهی برایم کسل‌کننده می‌شد، اما بااین‌حال می‌دانم که وجود چنین جزئیاتی برای ثبت در تاریخ و برای علاقه‌مندان آن ضرورت دارد.

حیف که مصاحبه با ایشان نیمه‌تمام ماند. واقعا حیف. متأسفانه در کشور ما این نوع مصاحبه‌ها و خاطره‌نویسی‌ها آن چنان که باید جانیفتاده و خیلی از حقایق و تجارب و ناگفته‌های تاریخی  با فوت یا شهادت افراد تأثیرگذار و آگاه از بین می‌روند یا فراموش می‌شوند.