یادداشت محدثه ز

        ▪︎درباره کتاب:
تاوان بررسی داستان یک تجاوز و یک قتل پس از پانزده سال است.

▪︎چیزی که فکر می‌کردم:
یک رمان معمایی جنایی خفن و خوندن فصل اول هم مهر تایید زد رو فکرم.

▪︎چیزی که تجربه کردم:
فصل دو حوصله سربر بود کمی و فصل سه رو واقعا به زور خوندم تا برسم به آخراش که کمی جالب شد.

کتاب شش بخش داره که ۵ بخش اول به هر یک از بچه‌هایی اختصاص داره روز واقعه در محل حضور داشتند.
این‌که اون لحظه چه شکی بهشون وارد شده و این‌که نوع برخورد والدین و اطرافیان‌شون با اونها باعث شده چه راهی رو در پیش بگیرند.

داستان روان و خوش‌خوانی بود، داستان اول ایده جذابی داشت به‌طوری که گفتم ادبیات جنایی ژاپن رو دست نداره! اما فصل‌های بعدش گاهی برای من حوصله سربر می‌شد.

راستی! تو کتاب به فرهنگ‌ها و سنت‌های ژاپن هم اشاره شده بود که به نظر من دوست داشتنیه.


▪︎ چیزی که یاد گرفتم:
برخورد صحیح با مقوله‌ی "تجاوز" باید آموزش داده شه، به جای این‌که یک تابو باشه و پنهان بشه. اون فرد بچه یا بزرگسال باید بدونه چی کار باید کنه. باید خودش و دیگران بدونن اون متهم نیست و یه قربانیه (:
‌

▪︎ترجمه و نحوه نگارش:
ترجمه که خوب و روان بود.
اما نحوه نگارش هم جالب بود، هم معمولی.
جالب بود که هر فصل به یکی از شاهدها اختصاص داشت اما پایانش خیلی معمولی بود و اصلا شبیه یه رمان جنایی نبود.
گره داستان خیلی سطحی باز شد،
نشانه‌گذاری‌های نویسنده رو دوست داشتم اما پرداخت کلی و گره‌گشایی نهایی رو اصلا.

▪︎به کیا پیشنهاد می‌کنم:
شاید پدر و مادرها چون نکات تربیتی خوبی داشت،
چیزهایی که به عنوان یک بزرگسال ممکنه به چشم ما نیاد اما چنان تاثیری روی آینده بچه‌ها داشته باشه که اون‌ها رو از لحاظ روحی و روانی نابود کنه