یادداشت نرگس عمویی

        اولین کتابی که از آقای مستور خوندم . جوری که شخصیت اصلی عشقش به پرستو رو توصیف میکرد دوست داشتم و برام عجیب و ناشناخته بود . ولی قابل لمس بود . جوری که تا درگیر نشوی ، نمیفهمی . ولی میدونی که همچین حسی داره .
تکه‌های زیادی از این کتاب رو علامت زدم . مثل وقتی که شخصیت اصلی خودش رو با پدرش مقایسه میکرد ؛ میگفت من کارها رو انجام میدم که فقط انجام داده باشم ، اما برای پدرم هر کار و هرچقدر ساده مثل مسواک زدن ، خودش به تنهایی هدف بود .
پیشنهاد میکنم بخونیدش .