یادداشت امیررضا سعیدی‌نجات

        بسم الله 

اولین چیزی که از کتاب جذبم‌ کرد نام تصویرساز و جنس تصویرسازی بود اما خیلی زود ناامید شدم چرا که اصلاً جنس تصویرپردازی ایرانی نبود بلکه احساس خارجی بودن پدربزرگ و محیط تصویرسازی شده به ایرانی بودنش می‌چربید...

پس سراغ محتوا رفتم...
به نظرم این دنباله دار بودن داستان جذابیت فوق‌العاده‌ای دارد چرا که با جنس امامت امام هم سازگاری دارد. پس اینکه مبنای کتاب بر دنباله‌دار بودن گذاشته شده با محتوای آن سنخیت زیادی دارد و این خیلی خوب است...
اما درباره متن، به نظر آنچه در این جلد گفته شده کامل و تمام عیار است و به شدت مناسب برای جلد اول... انگار کنید که قرار است با دوست جدیدی آشنا شوید اما همه می‌دانیم در همان دیدار اول، آشنایی اتفاق نمی‌افتد بلکه باید صبر کنیم و منتظر دیدارهای بعد باشیم. در اینجا هم آشنایی ابتدایی خوبی اتفاق می‌افتد... به شدت منتظر جلدهای بعد هستم.