یادداشت مجتبی پارسا

        دیوید لینچ که اتفاقا اخیرا هم به رحمت خدا رفت کارگردان سرشناس آمریکایی بود که فیلم هاش هم رنگ و بوی مخاطب عام نداشت.
این کتاب یه سری نوشته‌های این بزرگواره که جمع شده و ترجمه شده و درباره خلاقیت و مراقبه است؛ درسته مراقبه!
شاید عجیب باشه وقتی بدونید یه کارگردان آمریکایی این حجم از صحبت رو درباره مراقبه انجام داده و اهمیت خاصی رو به مراقبه داده!

در حقیقت لینج اینقدر روی این مسئله تاکید عجیبی کرده که تا حدی میگه اگر مراقبه نباشه فهم درست به دست نمیاد و تولید اثر رو متوقف بر این می‌دونه که صاحب اون اثر به اندازه کافی اهل مراقبه باشه تا نور حقیقت رو درباره کنه!

کتاب خوبیه ولی نه خیلی خوب یه سری یادداشت پراکنده است که طبق چند تا موضوع مختلف جمع شد و برای کسی که به هنر از هر مدلش علاقه داره ارزشمند می‌تونه باشه و می‌تونه بهش یادآوری کنه که هنر صرفاً یه سری تکنیک نیست و خیلی فراتر از این حرف هاست.

مرحبا به لینچ 😁👌🏻