یادداشت علی ریاضی
1403/6/31
مدتها بود که از اول تا آخر یه کتاب رو بدون توقف نخونده بودم. سوروسات در سوراخ موش، جذاب، روون و کمحجمه. اسم کتاب – و همین طور طراحی جلدش - جذابه ولی اگه قبلش ندونید کتاب در مورد چیه، احتمالا سورپرایز میشید؛ همون طور که من شدم. البته مشخصه که اصلا از این بابت ناراضی نیستم. کتاب از دید پسربچۀ هفتسالۀ رئیس یکی از کارتلهای مواد مخدر مکزیک روایت میشه. قاعدتا این پسربچه نمیتونه درک درستی از اتفاقات خشن و ناخوشایند اطرافش داشته باشه. ویالوبوس (نویسنده) از این فرصت استفاده کرده و خلاء بین واقعیت و تصور پسربچه از این اتفاقات - در دنیای ذهنی کودکانهی خودش - رو با چاشنی طنز پر کرده؛ با این طنز تلخ، کتاب خوندنیتر و تاملبرانگیزتر شده. اگه پس از تموم کردن کتاب، نگران آیندهی پسربچه بودید، احتمالا تجربهی مشابه و نزدیکی از خوندن کتاب داشتهیم.
(0/1000)
1403/7/1
1