پیش از این سیمین دانشور را به سو و شونش می شناختم اما بعد از خواندن داستان جزیره سرگردانی قلم او را بیشتر ستودم.
جزیره سرگردانی داستانی است چارچوب دار و به اصطلاح استخوان دار. اوج و فرودهای به جایش همراه با توصیفات دقیقش به اضافه ی یک پایان بندی خوب لذت خواندن این کتاب را دو صد چندان کرد.
