یادداشت زهرا صلحدار

        همین حالا تمامش کردم
بدون برنامه ریزی قبلی این کتاب را که در قفسه ی کتاب ها دیدم دلم ناخودآگاه گفت برش دار و بخوان
من هم با کمال میل برداشتم و کم حجم بودنش مرا بیشتر ترغیب کرد تا شروعش کنم.
تقریبا یک روزه تمامش کردم نمیشد ولش کرد
کمی گیجم از پایان کتاب
خواب هایی که آدمی را به هر سو می کشاند!
تشبیهات و توصیفاتش مرا چنان در پیچ و تاب داستان میبرد که بیرون آمدن از آن ساده نبود اما تا ورق میزدم و به صفحه ی بعد میرفتم توصیفات قبلی را فراموش می کردم و میرفتم باز هم میخواندم اما آنقدر عمیق بود که سریع از ذهنم میرفت...
دیدن نام شهرم در اواخر کتاب لبخندی روی لبم نشاند:))
با این همه نمی شود فقط یک بار خواند و رهایش کرد...