یادداشت باشگاه کتابخوانی ازتا

        یادداشت مهسا علی‌میرزایی درمورد کتاب «نیمه‌ی تاریک ماه» در گروه کتابخوانی «دریچه»:

نیمه‌ی تاریک ماه، مجموعه برگزیده داستان کوتاه‌های هوشنگ گلشیری‌ست. برای من تجربه‌ی خواندن داستان‌ها با ترتیب زمانی، فرصت دیدن روند شکل‌گرفتن داستان‌نویسی گلشیری بود و در عین حال مرور جامعه‌شناسانه‌ی ایران از اواخر دهه‌ی ۳۰ تا اواخر دهه‌ی ۷۰.
فرم داستان‌هایی مثل معصوم سوم، قاب عکس خالی، نقاش باغانی و.... بسیار نو و تامل‌برانگیز بود و زبان در اغلب داستان‌ها مثل انفجار بزرگ، فتح‌نامه‌ی مغان، سیژ مثل طوطی، سیاه مثل کلاغ و .... شیرین و اصیل شکل گرفته بود. روایت‌هایی پیچیده و مبهم و گاهی معماگونه‌ی داستان‌هایی مثل شب شک، معصوم اول، چنار و .... هم اگرچه اصلا هدف خلق فضای جنایی پلیسی نداشت، توانسته بود با این ایجاد ابهام و شک فضایی بسازد که برای من تمرین چندلایگی و چندپارگی حقیقت بود.
داستان‌ها همه قابلیت خوانش‌های مختلف دارند؛ خوانش‌های اجتماعی، سیاسی، روانکاوانه، تاریخی، هرمنوتیک، فمینیستی و...
 تجربه‌ی ما در خواندن گروهی این کتاب، به فهم گسترده‌تر و متنوع‌تر کتاب بسیار کمک کرد.