یادداشت حمید درویشی شاهکلائی
1403/2/17
3.4
21
کتاب متوسطی از احمد دهقان
این کتاب را نباید جزو فرهنگ پایداری طبقه‌بندی کرد
برخی، حتی داستان‌های تخیلی این کتاب را واقعی فرض کرده و در اردوهای راهیان نور نقل کرده‌اند که آثار بدی داشته است
در کل، در یک فضای بدبینی نوشته شده و ارتباطی با سالهای شیرین پایداری ندارد
کنار هم قرار گرفتن این داستان‌ها هم وضع فجیع و ددمنشانه‌ای را نیز ترسیم می‌کند
البته نمونه خوبی برای ادبیات ضد جنگ است که این ادبیات، جایگاهی در نزد ما ندارد
(0/1000)
نظرات
1403/5/10
«سالهای شیرین پایداری» حتماً شوخی میکنی برادر من!!!! کجای جنگ و مقاومت شیرینه؟؟؟!!!
2
0
1403/8/15
کجای وادادگی شیرینه؟ کجای ذلت شیرینه؟ اینکه حزب بعث حمله کرد باید رزمنده‌ها وایمیستادن و نگاهش میکردن یا دو دستی سرزمین‌شون رو تقدیم میکردن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
0
1403/5/10
این مواردی که گفتید زیبا و باعث افتخار هستند اما در داستان های این کتاب نویسنده به شکل دیگه ای به جنگ نگاه کرده، ما به این طرز نگاه متفاوت در ادبیات احتیاج داریم. موفق باشید.
1
0
1403/5/21
این شد یک حرف دیگر. پاسخ آن هم روشن است: وقتی مقاومت شکل می‌گیرد، ادبیات مقاومت باید شکل بگیرد. وقتی مقاومت شکل نگرفت، ادبیات ضدجنگ.
1
حمید درویشی شاهکلائی
1403/5/10
1