یادداشت فاطمه نصراله زاده

        ببینید چه نازنین کتابی رو تموم کردم. به به
توی ماه محرم، خیلی از موضوع ها خوندنش بهم نمیچسبید و موقعیت خوبی شد که این کتاب رو بیشتر روش تمرکز کنم. چقدر از خوندنش لذت بردم. حتی از این حالت ذره ذره خوندنش و یکهو تمومش نکردن.
دیگه این کتاب انقدر مشهوره نیاز به خلاصه نداره. شرح زندگانی آقای قاضی رو جمع آوری کرده و در قالب یک رمان پیوسته منتشر کرده.
قلم نویسنده، اوایل کتاب خصوصا، خیلییییی ثقیل بود. توصیفات بیش از حد خسته ام میکرد. حس میکردم از محتوای اصلی دور میشم حتی. ولی ذره ذره بهتر شد و اثر گذاری کتاب هم بیشتر!
وقتی باهاش انس بگیرید و ارتباط برقرار کنید به مرور بیشتر ازش خوشتون میاد.
دوست داشتم  یه قسمت هاییش رو با دوستان آگاه ترم مباحثه محور بخونیم تا بفهمیم اصلا چرا فلان کار لازم بوده توی اون موقعیت.
جدای شخصیت خود آقای قاضی و شاگردهای برجسته و وارسته شون، چقدر شخصیت رخشنده سادات خانوم رو دوست داشتم. چه صبور و همراه!
چقدر دلم میخواست خاطرات و زندگی نامه یک خانم عارف که به جاهایی رسیده رو هم میخوندم.
این کتاب رو به همه توصیه نمیکنم. ولی اگر بشناسم طرف مقابل رو بدونم صبوری لازم رو داره و بهره هایی از معنویت داره ، توصیه میشه.