یادداشت Soli

        یکی از استادهامون جلسه اول گفت که تا آخر ترم ما باید این کتاب و کتاب انسان خداگونه رو خونده باشیم.
این شد راه فرار، برای وقت‌هایی که حال نداشتم درس بخونم اما نمی‌خواستم هم احساس بیهودگی خفه‌م کنه و بالاخره خودمو قانع کنم که "نه بابا، من دارم یه قدمی در راه تحصیلم برمی‌دارم". :))
خوندنش خیلی خیلی طول کشید، ولی ازش لذت بردم. طرز نگاه نویسنده به مسائل رو دوست داشتم. بین کتابایی که این اواخر یا حتی شاید از اول زندگی‌م خونده بودم، از اونایی بود که خیلی منو به فکر فرو برد.