یادداشت مهدیه معصومی

        متن کتاب و داستان ها رو اگه همون موقع سال چاپ می خوندم شاید دلچسب تر می بود اما حالا هم داستان ها برام جالب بود، یه طعم آشنا داشت، طعم وطن طعم غافلگیری، می دونستم غافلگیر میشیم اما باز هم دوست داشتم پایان داستان ها رو
محمد طلوعی نثر خوبی داره، بعد از مدت ها خوندن داستان کوتاه اذیتم نکرد که حتی این انگیزه رو بهم داد که لابه لای کتابهای داستان بلند و رمان و فلسفه داستان کوتاه هم می تونه دوست داشتنی باشه.