یادداشت Ghazal

        چلنجر دیپ رو اخیرا تموم کردم.
نمیتونم با داس مرگ ( کتاب دیگه از همین نویسنده) مقایسش کنم.
به نظرم هر دو باتوجه به ژانری که داشتن بی نظیر بودن.
راجب چلنجر دیپ باید بگم که فکر نمیکنم همه ی افراد از خوندنش لذت میبرن.
این کتاب در وصف بیماری روانی هست ولی یقینا همه ی نوجوانا میتونن باهاش ارتباط بگیرن 
توی این کتاب از بیماری هایی اسم برده میشه که یقینا نوجوون های امروزی بدون اینکه خبر داشته باشن درگیرش هستن مثل "پارانویا"
در نهایت به همه ی نوجوون ها پیشنهاد میکنم بخوننش.
بعد از خوندنش حس میکنم دیدگاهم کلا به خیلی چیز ها عوض شده
جای گفتن داره که توی این کتاب اشاره ی زیادی به اشخاصی مثل حضرت داوود، شکسپیر و آثارش مثل هملت، نمایشنامه هایی مثل دن کیشوت و ونگ گوگ میشه
که همین اشاره ها فوق العاده روی جذابیت داستان تاثیر داره