اگر از ذوق زدگی برخورد اولیه‌ی چریک‌ها با آثار صمد بهرنگی بگذریم، حقیقتا این میزان از گل درشت بودن مفاهیم و سیاه و سفید بودن شخصیت‌ها را اگر یک اثر ارزشی داشت، منتقدان و روشنفکران نابودش می‌کردند ولی بهرنگی را لانسه می‌کنند حتی اگر نوشته‌هایش قصه باشد نه داستان
