یادداشت zeinab aghaei

        "Miu loved Sumire, but couldn't feel any sexual desire for her. Sumire loved this woman and desired her. I love Sumire and felt sexual desire for her. Sumire liked me but didn't love me, and didn't feel any desire for me..."

این پاراگراف به نظرم خیلی خوب کل قضیه مثلث عشقی عجیب غریب این کتاب رو توصیف می‌کرد.
درسته که عشق بین سومیره و میو یه رمانس عادی نبود ، اما تا نصف کتاب همه چیز خیلی عادی و معمولی پیش می‌رفت، و حتی داشت حوصله ام رو سر می‌برد. همه‌اش داشتن با هم حرف می‌زدن
تا اینکه اون نصفه شب زنگ تلفن K(پسری که راوی کتابه و سومیره رو دوست داره) میخوره...سومیره ناپدید شده، درست مثل دود...

من زیاد موراکامی پرسن نیستم 
یهویی به خاطر موضوعش هوسشو کردم و نسخه انگلیسی‌اش رو یه روزه خوندم.
و قطعا صحنه‌هایی از این کتاب هیچ وقت یادم نمی‌ره..
اون نیمه شبی که میو بالای چرخ و فلک گیر کرده بود و از اونجا آپارتمانش رو دید و خود دیگرش رو..
اونجا که K، تو یه غروب اخر تابستون تو آتن به تنهایی عمیق و ابدی خودش پی می‌بره و صحبتاش درباره تنهایی اشکمو دراورد..
اون دوتا فایل متنی که سومیره نوشت و نثر عجیبش...

خلاصه موراکامی یهو سورئال سمی و عجیب خودشو وارد داستان می کنه، کاری که باعث میشه قلبت تندتر بزنه و بچسبی بهش.

این کتاب تو لیستا، جزو کتابای لزبینی قرار می‌گیره، خب بله عشق بین دختر جوانی به خانمی که چندسال هم ازش بزرگ‌تره ... و من برام سوال بود که موراکامی به عنوان یک مرد چطور این عشق رو توصیف کرده، ولی دیدم نه نتونسته :)) بازم کتاب از زاویه یه مرد روایت میشد و اون عشق هم خیلی گذرا توصیف شد و زیاد عمیق و دقیق نبود و مثل عشقای ابکی که اره آی لاو هر، آی وانت هر و اینا بود.
و بازم بیشتر کتاب به این پسره گذشت که چقدر سومیره رو دوست داشت ولی هیچوقت نتونست یه عشق دوطرفه باهاش داشته باشه و تنها شد.. 

و خب یه سری جمله‌های فراموش نشدنی هم داشت.‌جوری که یه سری چیزا که انگار خیلی وقتا بهش فکر کردی رو با یه سری کلمه‌ها و ترکیب‌های خلاقانه میاره و میزنه تو خال، خوبه..

مضمون اصلیش بیشتر از اینکه عشق باشه، تنهایی بود، و زندگی با رویا.

و اینکه رد و پای کتاب و رمان‌ها(علاقه مشترک k و سومیره) موسیقی کلاسیک(علاقه مشترک سومیره و میو) و گربه‌ها مثل همیشه تو رمانای موراکامی اینجا هم پررنگ بود :)))

در کل حس عجیبی بهش داشتم، منو با خودش کشوند و چندوقت بود اینجوری کتاب نخونده بودم.
با همه نقدایی که بهش وارد میکنم.