یادداشت راضیه محمدی

        از این دست کتاب‌ها را دوست دارم. کتاب‌هایی که نشان از تلاش دارند. کتاب‌های که نشان می‌دهند در چنگ چقدر مظلوم بودیم ولی در عین حال مقتدر. که نشان دهد با دست خالی قوی بودیم. که از همان هایی که کمک گرفتیم هم منت نکشیدیم. مردانه عمل کردیم و سربلند. کتاب عجیبی بود خیلی مطالب را نمی‌دانستم و کتاب گوش زد کرد. لحظه به لحظه خرید موشک و آوردنش به ایران و گرتابش سمت عراق سراسر اقتدار ایران بود. ایران را جنگ بزرگ کرد. و شاید همان تنهایی اش بزرگش کرد. و. چقدر حیف که آدم ها را بعد رفتن‌شان می‌شناسیم. که فقط حسرت برایمان می‌ماند و هیچ.