یادداشت محمد مهدی قربانی

        تجسم حقیقی خون دل خوردن شهید طهرانی مقدم ئه، تصور کنید شما فرمانده ی یک نیرو هستید، می‌روید وزارت دفاع می‌گویید ما هر سال n تا سکوی پرتاب موشک میخوایم اونا هم بگن نصفش رو ما میدیم نصف دیگه اش هم از بغالی بگیر. به معنای واقعی کلمه اگر شهید طهرانی مقدم نبود الآن به جای قدر و سجیل و خرمشهر  یه عالمه موشک اسکاد خوشگل داشتیم که تکنولوژی اش برای ۷۰ سال پیشه انقدر هم کند ئه که تا بیای شلیک کنی پیدات میکنن و منهدمت میکنن.