یادداشت Zahra sadat

        به نام خدا
کتابی با فضای تاریک و سیاه که راوی روزها و ماه های ابتدایی جنگ است.
تعدد شخصیت های زیاد کتاب که نظرم خیلی پرداخته نشدن و نمیشه باهاشون همذات پنداری کرد.
پیش تر، کتابی با نام (دا)  خوانده بودم که روایتگر روزهای آغازین جنگ بود و دا کجا و زمین سوخته کجا...
 کتاب دا مستند داستانی است و مو به مو بر اساس واقعیت، قطعا خاطرات نقل شده گل و بلبل نیستن و جاهایی به شدت متاثر کننده و دلخراش هستن، ولی در اون کتاب حس همدلی و نوع دوستی بین افراد به خوبی دریافت میشد و همین باعث می‌شد تلخی های کتاب به کام آدم شیرین بشه.
ولی زمین سوخته  اصلا اینطور نبود فقط دلم میخواست بزنم رو دور تند تا تموم شه،و آخرش هم که خیلی بی سر وته تموم شد.
از خواندنش پشیمونم خیلی وقتم رو تلف کرد و چیزی هم بهم اضافه نکرد
تنها نکته مثبتش شاید این بود که روایت ها رو مثه دوربینی که داره فیلم میگیره میتونی تجسم کنی