یادداشت زهرا میکائیلی

         کتاب‌های انگیزشی که در این چند سال اخیر مد شده‌اند و روز به روز هم بیشتر می‌شوند، یک جورهایی آفت کتاب‌خوانی شده‌اند. والدین و بزرگترها دوستشان دارند چون فکر می‌کنند با خواندن این کتابها احساسات خودشان و فرزندشان را بهتر می‌شناسند و به خودشناسی می‌رسند. اما درواقع بجز لایه‌ی اول ذهن وارد هیچ بخش عمیق تری نمی‌شود و به سرعت هم فراموش می‌شوند.
این از نقد کلی من به کتاب‌های انگیزشی.


اما این کتاب درباره‌ی زندگی و مرگ است. احتمالا نویسنده می‌خواسته با زبانی ساده مرگ را برای بچه‌ها توضیح بدهد. هرجا هم که حرف مرگ باشد حرف زندگی هم هست.
اما گمانم بیشتر بدرد بچه‌های بزرگتر و بزرگسالان می‌خورد. مثلا دبستانی‌ها. بچه‌های کوچکتر در هزارتوی جان و زندگی و بادبادک و بقیه مفاهیم کتاب گم می‌شوند.
ولی برای کسی که سوگی را تجربه کرده و مدتی هم از آن گذشته، به نظرم خوب است. 
درمجموع نسبت به بعضی جلدهای دیگر این مجموعه بهتر است.