یادداشت امیرحسین فرخ زاده

        "خداوند یا در عالم است یا هیچ‌جا نیست، پیوسته در ما و پیرامون ما خلق می‌کند. این اصل خلاق همه‌جا هست، در ماده باجان یا بی‌جان، در هوا، آب، خاک، قلوب آدم‌ها. این خلقت، پویشی پیوسته است و پویش خود، فعلیت است؛ چراکه به محض آن‌که به مقصد رسیدید مسافرتی نو را آغاز می‌کنید. 
وقتی آدمی در این پویش خلاقانه سهیم گشت، با خداوند سهیم می‌شود، و همین سهیم شدن به معنای جاودانه شدن اوست. حال این سوال که آیا فردیت آدمی بعد از مرگ باقی می‌ماند یا نه، بی‌ربط می‌شود. تقدیر حقیقی آدمی در مقام دستیار خالق در عالم، همانا منزلت و عظمت اوست."

بریده‌ای از تفکراتِ پویشیِ وایتهد