یادداشت

        بسم الله الرحمن الرحیم

1- این کتاب رو در شبی که خبر شهادت یحیی سنوار اعلام شده، با کام تلخ و بغض در گلو تمام کردم و اتفاقا روایت آخر در مورد فردی است که وطن‌اش کرانه ی باختری است و حالا هم سالهاست که توی آمریکاست.

۲- این کتاب روایت هایی از زبان مهاجرینی است که تقریبا از وطن اصلی‌شون جدا  شدند، و حالا  اتصالات درونی و بیرونی شون رو با وطن اصلی‌شون روایت می کنند.

3- تمام راویان عرب هایی هستند از کشورهای مختلف که حالا در آمریکا و یا کانادا وضعیت و جایگاه خوبی دارند و سالهاست که مهاجرت کردند و حتی پدرانشان مهاجرت کردند و  ملیت آمریکایی دارند.

۴- ریتم کتاب توی بعضی روایت ها می افته ولی حداقل ۳ تا از روایت ها روایت جذابی بودند.

۵- می شه حس تلخ بی وطنی را در آدم‌هایی که حتی خودشان در کشور  مادری‌شان  متولد نشده‌اند، لمس کرد.

یاعلی