یادداشت محمد روستائی

        یادم ترم سوم کارشناسی بودم، دانشگاه به مسابقه کتابخوانی با محوریت این کتاب برگزار کرد، جایزه‌اش هم یه سفر مشهد با خود آقای طهانیان بود...
واقعا قلم و سبک روایی نویسنده آدمو ب شوق میاره، ی جاهایی ناخودآگاه به اشک از گوشه چشمای آدم جاری میشه و یه جاهایی به فکر فرو میره...