یادداشت RH

        شاید براتون پیش اومده که با کلی ذوق و شوق برای تغییر حال‌وهوا و تنوع، سمت یه کتاب برید، اما نتیجه چیزی جز دل‌گرفتگی بیشتر نباشه. این کتاب دقیقاً همین بلا رو سر من آورد.
توی نمایشگاه نظرم رو جلب کرد، و مسئول غرفه انقدر ازش تعریف کرد که فکر کردم با یه شاهکار ادبی طرفم. ای‌کاش حداقل یه کتاب ساده و بی‌محتوا درباره غذا بود—ولی نه، نویسنده برای کش‌دادن داستان از هر حرف بی‌ربطی استفاده کرده بود.
راستش نمی‌فهمم چرا باید کتابی چاپ بشه که بارها به اندام خانم‌ها اشاره می‌کنه؟ و این فقط یه بخش از ماجراست؛ بخش‌های زیادی از کتاب هست که ممکنه روح و روان هر کسی رو آزار بده.
چند بار به قدری حالم بد شد و حالت تهوع بهم دست داد که میخواستم کتابو ببندم و دیگه ادامه ندم.
ترجمه و ویراستاری هم که... به نظر تلاشی برای هماهنگ کردن اسم‌های ژاپنی و انگلیسی یا یکدست‌بودن اسامی خوراکی‌ها صورت نگرفته بود. همچنین زحمت کمی برای توضیح کلمات ناآشنا برای مخاطب ایرانی کشیده شده و خیلی از اسم غذاهای ناآشنا توضیحی در پاورقی نداشتند.
بسیاری از اسامی ژاپنی با تلفظ اشتباه برگردانده شدن و غلط املایی و واضح نبودن ترجمه هم دیده میشد.
.
در نهایت، با تمام وجود زجر کشیدم تا تمومش کردم.