یادداشت پواد پایت

        یک روز برای نوه‌ام تعریف می‌کنم که تنها کتابی که صرفا به خاطر جلد و اسمش از نمایشگاه خریدم، یکی از عجیب‌ترین و لذت‌بخش‌ترین تجربه‌های خواندن زندگی‌ام شد.برایش کادوی تولد بیست‌سالگی کتاب را می‌خرم و بهش می‌گویم یک‌سال کامل گوشه‌ی کتابخانه‌ام خاک خورد و یک شبی که برای درمان بی‌خوابی به درمان همیشگی، کتاب، پناه آوردم، یک‌نفس نصف کتاب را خواندم. 
فضاسازی و ساخت جهان «مرگ و پنگوئن» را در هیچ  کتاب دیگری تجربه نکرده‌ام، و مرزی که بین واقعیت و خیال در کل‌ کتاب نگه‌داشته هیچ جا برایم این‌قدر مبهم و هیجان‌انگیز نبوده. فضاسازی کتاب انقدر سینمایی و بصری است که می‌توانید مثل من هر روز از این که هنوز فیلمی/تئاتری از روی کتاب ساخته نشده تعجب کنید. و البته تشابه فضای سرد و سمی اوکراین آن سال‌ها با اوضاع الان ما قطعا در تجربه خواندنش موثر است.
شاید اگر قرار باشد ایرادی بگیرم به صفحات میانی باشد. شروع طوفانی و پایان قشنگ کتاب تا حدی تحت تاثیر بی‌اتفاقی و انتظار طولانی چند فصل میانی قرار می‌گیرند.