یادداشت فاطمه دل آرامی

         اسم کتاب را که دیدم گمان کردم لابد عاشقانه ی دختر و پسری است که در روزهای جنگ رقم خورده. 
بخش اولش را که می خواندم دیدم نه تنها ربطی به حدس من ندارد که حتی شاید ربطی به داستان خود کتاب هم ندارد اما در عین بی ربطی انگار که نویسنده با کشش ِ کلمات ساده ش مجبورت میکند ادامه بدهی تا برسی به اصل مطلب...

شیرین بود و خواندنی 
لذت بردم و درس آموختم. 

پ.ن: تشکر ویژه از کسی که میان انبوهی از کتاب های امانتی ش ، این یکی را برایم هدیه فرستاده بود.