یادداشت محمدحسین بختیاری

        متن کتاب صریح ، ساده و روان بود و تصویر سازی نویسنده از وقایع و جزئیات قابل تحسین بود. و اما محتوا که مهم ترین نکته است:
وقتی جبهه، جنگ، سربازان و جان برکفان خودمان را با شرایط به تصویر کشیده در این کتاب مقایسه میکنم و آن شور و حال عرفانی و معنوی جبهه های  مان را می بینم، متوجه می شوم که وجود هدف الهی در هر کاری بدان کار روح متعالی می بخشد. اینکه انسان برای فعل هایش هدف داشته باشد و آن هدف، هدف الهی و متعالی باشد زمین تا آسمان با دنیا و انسانی که جز مادیات و لذت های دنیا را نمی بیند و از آنجایی که هدفش این چیزهاست ، از مرگ به طور وحشتناکی ترس و واهمه دارد، فرق میکند و تفاوت دارد. 
در این کتاب به خوبی دیدگاه یک سری انسان که هدف از زندگی را جز لذت های دنیایی و غرق شدن در شهوات نمی بینند به تصویر کشیده است، که چطور برای نمردن دست و پا می زنند و هدفشان از زندگی این است که فقط زنده بمانند!!
اگر زندگی انسان هم قرار است برحسب غریزه و میل به لذت ها و شهوات جلو برود، پس ما انسان ها چه فرقی با حیوانات داریم؟!
چقدر خوب است اندکی تفکر کنیم و ببین واقعا هدف از زندگی ما انسان ها در نظر خالق متعال چه بوده است؟
جنگ و دفاع فی نفسه بد نیست، باید در مقابل ظالم، ستمگر، مفسد و مستکبر ایستاد.
باید برای هدف بزرگ که رضای خداوند متعال است، با اشتیاق و شور و یقین تلاش کرد و از سر و جان گذشت.