یادداشت motahare ghaderi

        چقد دلنشین بود برگشتن به بچگی ها!
چه لذت آمیخته به ترسی داشت مواجهه با ساحره.صدای چیرینگ جیرینگ زنگلوله های سورتمه ش وقتی داشتم کتاب رو می خوندم تو گوشم بود
و فکر این که یه چراغ برق وسط یه جنگل چی کار می کنه تو بچگی یه لذت مرموز ماجراجویانه ای بهم میداد.هنوزم میده.
دلم میخواست 5 بدم به این کتاب ولی خب!
 توی کتابایی از این دست  خیلی دوست دارم جزییات به خوردم داده بشه و کلی دردسر و مشکل سر راه قهرمان ها قرار داده بشه یه جور که جونت بالا بیاد تا قصه تموم میشه .این یه ذره کم بود تو داستان! لوییس خیلی سخت نگرفته بوده انگار


<img src="http://s3.picofile.com/file/8288034850/Untitled.jpg"  alt="description"/>