یادداشت motahare ghaderi

                یه داستان خوب!واقعا خوب!داستان زندگی یه نوجوون سرخ پوست که توی یه قرارگاه سرخ پوستی زندگی میکنه!جایی که با فقر به دنیا میای و با فقر می میری!!جایی که توش امید بی معنیه و اکثر آدماش به خاطر اعتیادشون به الکل میمیرن..داستان زاویه دید اول شخص داره. راویش نوجوونیه به اسم جونیور که از بچگی با بیماری و ضعیف بودن بار اومده اما یه جایی توی مدرسه ش اتفاقی میفته که باعث میشه بعد از اون به یه مدرسه ی سفید پوست توی یه شهر سفیدپوست ثروتمند بره و د استان بشه روایت چالش ها و پیروزی هایی که براش اتفاق میفته.زبون کتاب طنزه.یه طنز عالی و بکرتقریبا 80 درصد کتاب شما رو میخندونه اما 20 درصد ادامه ش خیلی راحت ممکنه اشکتون رو هم در بیاره و من عاشقش بودم.می شد یه قلم دستت بگیری و سر تا پای کتاب رو مارک کنی بس که خوب بود.