یادداشت فاطمه نوروزی

        اعتراف می‌کنم که گمان نمی‌کردم آزادی کودک تا اندازه‌ی نیاز او به غذا مهم و ضروری باشد، تنها حصارهای آزادی کودک، کار زشت و خطرناک است که چند و چونش در کتاب شرح داده شده است.

کودکی که طعم آزادی را چشیده باشد، رابطه احسن با والدین، استقلال شخصیتی و ارضاء کنجکاوی و حرف شنوی از ویژگی‌های شخصیتی او می‌شود. کتاب به جزء و با مثال‌های عینی ما را متوجه خواهد کرد که چگونه این آزادی را پیاده کنیم؟ و به هرگونه سوال، اعم از نگرانی از اسراف و عادت نکردن و امثالهم پاسخ می‌دهد.

مضمون انتهای کتاب: چقدر زندان بد است! چقدر بد می‌شود اگر زندانی کودک باشد. کمی فکر کنیم، مبادا ما زندانبان، کودکمان زندانی و خانه‌مان زندان باشد.