یادداشت محمد ابراهیم آبادی

        هروقت از نویسنده کتاب، عبدالحسین زرین کوب، نامی شنیده می‌شود ناخواسته کتاب دوقرن سکوت هم در ذهن ظهور می‌یابد. کتاب حاضر نوشته یکی از بزرگترین نویسندگان ایران است. مسئله کتاب به طور کلی وضعیت ایران در قرن اول اسلام پس از تسلط اعراب بر ایرانیان است. حقایقی که توصیه می‌شود هرایرانی حداقل یک بار آن را مطالعه کند. استاد زرین‌کوب چاپ اول کتاب را حاصل ایام جوانی می‌دانست که پس از سال ۱۳۳۶ تا زمان حیاتش اجازه‌ی انتشارش را ندادند. این کتاب دارای دو تحریر است؛ حال یک سوال اینجا مطرح است. چرا همه به دنبال چاپ اول این کتاب هستند؟ جواب واضح است. زیرا کسی این کتاب را برای مفاهیم علمی و تحقیقی‌اش نمی‌خواهد. به این دلیل که این کتاب بیش از آن که مرهون ارزش و اعتبارش باشد حاصل محتوای ایدئولوژیک است. اما چرا نام کتاب را که سرگذشت دوقرن از پرماجراترین ادوار تاریخ ایران است را دوقرن سکوت گذاشته اند نه دوقرن آشوب و غوغا؟ جواب این سوال را بعد از مطالعه کتاب از نویسنده دریافت خواهید کرد. اگر علاقه به خواندن طیفی وسیع از تاریخ هستید و کتابهایی چون "تاریخ تمدن" و "تاریخ عرب قبل از اسلام" را می‌پسندید این کتاب نیز پیشنهاد من به شماست.