یادداشت مبینا دلیریان

        کتاب قشنگی بود و دغدغه های انسان در حال مرگ رو به خوبی بیان کرده بود و تلنگر های خوبی زده بود مثل تجدید نظر رو مسیری که تو زندگی طی کردیم و تلاش برای روابط عمیق تر و پذیرش درد و رنج ها به جای انکارشون و خب ...
تاکیدش بر خود بودن به جای پایبندی بیش از حد به قواعد اجتماعی.
حالا چرا سه تا ستاره دادم ؟
خیلی زیاد تعریفشو شنیده بودم 
کتاب قشنگی بود ولی نه به اندازه تعریف های بزرگ بینانه ای که ازش شده بود.