یادداشت عارفه سادات حق‌گو

        بهرام بیضایی در این اثر، چند دقیقه آخر عمر سهراب را در ۱۲۲ صفحه نوشته و شما احتمالا چنان بخوانیدش که انگار سریالی می‌بینید که نمی‌دانید پایانش چیست! در نگارش او، در نثر دقیق و پخته او، در دیالوگ‌نویسی‌هاش، در شخصیت‌پردازی‌هاش... مبهوت می‌مانید! 

با اینهمه ۲۳ صفحه آخر همه مونولوگ‌های تهمینه است که طولانی بودنش به چشم می‌آید و اگر نثر مرا با خودش نمی‌کشید، قید تمام کردنش را می‌زدم! 
      
9

4

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.