یادداشت مهدی شکرگزار

        داستانی خوب با روایتی جذاب. جست‌وجویی در اعماق فکر و احساسات یک انسان خودخواه‌، مثل اغلب ما. راوی خود ما انسان‌هاست، گیرم کمی اغراق آمیزتر. اما همه‌مان احتمالا می‌توانیم موقعیتی را به یاد بیاوریم که خودمان را برتر بدانیم یا بخواهیم برتر نشان دهیم، هرجور که باشد. خودمانیم در زندگیمان با دیگران. و این سکوت، سکوتی که باعث این مشکلات است. حتی مرگ نازنین هم در خودش بود، کاملا داخلی، شکستی در درون خود، در سکوت.
کاش ما هم گاهی با خودمان خلوت کنیم و در مقابل قاضی وجدانمان افکار و احساسات‌مان را جمع و جور کنیم و اعتراف کنیم، قبل از آنکه دیر شود. کاش عشقمان به دیگران را ابراز کنیم، قبل از آنکه دیر شود.