یادداشت کوثر گلیج

        این کتاب ۵ داستان دارد
و داستان کوتاهِ «دیوار گذر» شاهکار است.
قلم روان مارسل امه و ترجمه‌ی اصغر نوری، خواننده را درگیر خود می‌کند.  
این داستان در اوج سادگی، مفهومی عمیق و گیرا دارد که به زیبایی با زمانه‌ای که در آن نوشته شده پیوند خورده.

۱. روایت در جنگ جهانی دوم و در بستر خفقان آزادی در فرانسه شکل گرفته، که همین زمینه‌ی تاریخی به معنای اثر افزوده است.  

۲. بعد از خواندن این داستان به این نتیجه رسیدم استبدادی که از بوروکراسی و محدودیت‌های آن سرچشمه می‌گیرد، به‌ وضوح می‌تواند آزادی فردی انسان‌ها را سلب کند و آن‌ها را در سیستم «کارمندی» تبدیل به ربات‌هایی بی‌فکر کند.

۳. قهرمان داستان از پتانسیل شگفت‌انگیزش برای کسب آزادی و شکستن محدودیت‌ها استفاده می‌کند، اما سرانجام، همین قدرت است که او را در بند می‌کشد.  

در نهایت از خودم پرسیدم:
«قدرت‌های ما تا کجا می‌توانند در راستای آزادی ما باشند؟
و آیا مرزی وجود دارد که با عبور از آن، همین آزادی به اسارت بدل شود؟
و این مرز کجاست؟»

و کاش مارسل امه یه کلاس نویسندگی داشت و من شاگردش بودم.