یادداشت عطیه عیاردولابی

        کتاب رو مدتی پیش خوندم و امروز اینجا دیدمش گفتم به خوانده‌هام اضافه کنم. 
نویسنده کار جالبی کرده بود که از شخصیت‌های کتاب قبلیش برای شروع یه داستان دیگه استفاده کرد و بعد اون رو برد به مسیری که می‌خواست. 
تا جایی که یادمه تعلیق داستان خیلی زیاد بود و دوست داشتی یه نفس بخونی ولی خب از عناصر شعار و بیانیه هم کم نداشت. در حد یه بار خوندن خوب بود.