یادداشت مجتبی بنیاسدی
1402/12/19
هیچوقت از نادر ابراهیمیخوانی پشیمان نشدهام. الآن هم استثنا نیست. او زندگیِ بزرگمردی را به قالب داستان آورده که به گفتهی نویسنده «کمرشکن و درهمکوبنده و خوفانگیز» بوده. و حقا که از پسِ این کار پرمشقت برآمده. جلد اول سه دیدار، از پدربزرگ آقاروحالله شروع کرده و در سیدمصطفی، پدرش غرق میشود. وقتی از زندگیِ سید شهید، همان سیدمصطفی سردرمیآوری، آنوقت توقع روحالله را خواهی داشت. و این هنر بزرگ نادرخان است که فهمیده از کجا شروع کند. جلد اول تا ابتدای قیام روحالله است. اگر کسی «مردی در تبعید ابدی» ابراهیمی را از زندگی ملاصدرای بزرگ را خوانده باشد، زندگی با برخی فصلهای سختخوان این کتاب کنار خواهد آمد. و حرف حساب همهی نوشتههای نادرخان: عشق و پرداخت عشق است. او در دیالوگنویسی زنوشوهری فوقالعاده است.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.