یادداشت سید سرو
1403/9/28
واقعا نمیدونم چرا این کتاب توی لیست های بهترین رمان های کوتاه به چشم میخوره... یه رمان ناهمگون با شخصیت ها و اتفاقای خیلی کاریکاتوری در حدی که ممکنه این حس به شما دست بده که آقای ژان تولی درحال خلق یک اثر بدون پیشزمینه ذهنی و یهویی بوده. تقلای نویسنده برای نوشتن یک متن هنجار شکنانه و ضد ارزش نه تنها خیلی توی ذوق میزنه بلکه شاید آنچنان هم مؤثر نباشه. این پایان بی ربط و نچسب در همان اواخر کتاب قابل پیشبینی بود. پایانی که همان ذره ای ارزشمندی این اثر را هم به دست باد سپرد.
(0/1000)
نظرات
1403/9/30
بستگی داره از ۱۲ یورو-ین داریم تااااا ۳۰۰ یورو-ین البته من ۱۲ رو پیشنهاد میکنم به خاطر انگیزه خارج از موضوع @smhmusavi
0
1403/9/29
اما به نظر من بهتر از داستان هاییه که اخر همشون با خوشی تموم می شه. در واقع شخصیت اصلی داستان تونست ذهنیت های زیادی رو تغییر بده رابطهاش با خونوادهاش رو درست کنه، و در کل درک من از داستان این بود که همیشه یه امیدی هست. حتی اگه بین هزاران نفر باشی که بخوان خودشون رو بکشن. و تازه طنز قشنگی هم داشت. ولی واقعا آخرش ضد حال بود .
1
0
1403/9/29
بدون این پایان، این مفهومی که گفتی حتما القاء میشد اما با این پایان بعلاوه اون پرده ای که روی وسائل زده بودن و نوشته بود تا پیر نشدی خودکشی ممنوع این القاء شد که خودکشی بعد از رسیدن به هدف منطقی و عادیه حتی قهرمان داستان که پر از امید بود هم بعد از رسیدن به هدفش دیگه هدفی نداشت و تصمیم گرفت تمومش کنه...
0
1403/9/29
درسته حق با شماست. اما میشه برداشت کرد همه ی هدف ها ابدی نیست و ادم باید یه هدف ابدی رو برا خودش قرار بده.
8
1
1403/9/30
سلام سدعلی اینی که گفتیو از خود داستان میشه برداشت کرد؟ یا شما چون خارج از قصه این اعتقادو داری میگی میشه این برداشتو کرد؟ به عبارت دیگر:) بنظرت عناصر داستان مقدمه چینی برای این نتیجه هست و هدف از داستان این بوده که ما چنین برداشتی کنیم آیا؟
0
1403/9/30
سلام البته که میشه از داستان برداشت کرد آلن آدم سر زنده و شادی بود و یه هدف داشت که این بود زندی بقیه امید بده و بقیه رو شاد کنه یعنی هدف زندگی بقیه رو شادی کنه اما خودش همچنین هدفی نداشت. شاد بود درست، اما هدفش شادی نبود. و وقتی یه هدفش رسید احساس کرد دیگه دلیلی برای موندن تو این دنیا نیست. و از نظر من میشه برداشت کرد که انسان بدون هدف احساس می کنه که دیگه دلیلی برای ادامه دادن نیست. اگه هدف کوتاه باشه و انسان بهش برسه این اتفاق میافته و در بیشتر زندگی ها هم همینه ولی چرا در واقعیت این جوری نیست؟ چون معمولا آدما ها یک آرزو هایی دارن که شاید هیچ وقت بهش نرسن ولی همون آرزو دلیلی میشه برای ادامه دادن. حالا اون هدف یا آرزویی که میگم معمولا لذته ممکنه اون لذت شادی، ثروت، قدرت و... باشه. پس به نظرم هدف خود نویسنده این موضوع بوده که آدم باید یه هدف ابدی داشته باشه. البته این برداشت من بود، هر کسی از یه زاویه ای به داستان نگاه می کنه. @smhmusavi
0
سید سرو
1403/9/29
0