یادداشت روح اله رحمتی نیا

        هنر یک نویسنده - سفرنامه نویس - آنجایی خودش را ظاهر می‌کند که بتواند از درون یک سفر که در روزهایی مشخص، با ابتدا و انتهایی مشخص، با حضور میلیون‌ها نفر، هر ساله تکرار می‌شود، صحنه‌ای خلق کند و برای خواننده تعریف کند که با خواندن آن، احساس تازگی و نو بودن دست دهد. این ویژگی را در کتاب «سر بر خاک دهکده» و در قلم «فائضه غفار حدادی» ندیدم.
در واقع برایم جذابیت و شگفتی‌سازی نداشت. به زحمت تمام شد. قلمش کاملاً زنانه بود شاید هم صرفاً زنانه‌پسند.
حرف‌هایی که اگر موضوع سفر زیارت اربعین نمی‌بود، کاملاً لوس به نظر می‌آیند؛ اشاره‌ها و شوخی‌ها و کنایه‌ها و تیکه‌هایی که بیشتر حوصله سربر بودند.
نکته جالب این کتاب برای من، صفحه یکی به آخر آن بود؛ نقشه مسیر مشایه با علامت‌گذاری نقاط خاطره‌خیز بر روی آن.
صفحه آخری که از روی شوق و علاقه خواندمش:
السلام علی الحسین
و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین