یادداشت امیررضا سعیدی‌نجات

        بسم‌ الله

خصوصیت کتاب‌های خانم نظرآهاری، سهل و ممتنع بودنش است.
یادم نیست اولین کتابش را چه زمانی خواندم. شاید دوازده سال پیش و شاید بیشتر...
اولین کتاب‌هایی که می‌خواندم و لذت می‌بردم کتاب های او بود و همین شد که مزه‌اش تا به امروز برایم تازه مانده است.
زمان زیادی است که به دنبال فرصتی هستم تا دوباره کتاب‌های خانم نظرآهاری را بخوانم. شاید به مرور بخوانم و از حال و هوای امروزم نسبت به کتاب‌هایش بنویسم.

قلبی بزرگ‌تر از جهان داستان انسان است و فراموشی. انسانی که قرار بود دنیا را با قلبش، جای زیباتری برای زندگی کند. امروز با فراموشی این موهبت الهی، تمام سعی اش زشت تر شدن آن است. مگر نه اینکه با جنگ نه انسانی می‌ماند و نه طبیعتی و نه دنیایی؟؟؟ پس انسان، این موهبت الهی را فراموش کرده است.

اما روزی می‌آید که نه صلحِ کل، بلکه کلِ صلح می‌آید و آن روز، همه انسان‌ها قلبی خواهند داشت تپنده...