یادداشت نعیمک

        آخیش! فکر نمی‌کردم این قدر خوب باشد. مثل همیشه بسیار متفاوت از فیلم‌ها. همیشه رابین هود یک یاغی معرفی شده اما داستان به این شکل شروع نمی‌شود و اولین ماجرا این است که چی شد رابین هود یاغی شد. و همین اولین تازگی و جذابیت داستان است.
مارجاهای رابین هود خیلی خیلی واقعی و زمینی است. مثلاً دوست شدن رابین و هود و جان کوچولو شبیه دوست شدن دوتا دوست واقعی است و نه دوتا قهرمان خفن. رابین هود در طول داستان شکست می‌خورد، عصبانی می‌شود و اشتباه می‌کند. زمینی بودن و واقعی بودن رابین نقطه مثبت داستان‌ها است که آن را متمایز از قهرمان‌های عصر امروزی ما می‌کند.