یادداشت منیـبا

می‌خواهم بمیرم ولی دوست دارم دوکبوکی بخورم
بسم‌اللّٰه
        بسم‌اللّٰه.
بی‌تمرکز بودم اما بازم خوندنش فقط حدود دو ساعت طول کشید و چندتا از جمله‌های جالب‌شو برای مواقعِ غم‌زدگی نگه داشتم.
فکر می‌کنم برای کسی که حال روحی جالبی نداره، درگیر افسردگی شدیده یا اختلال افسرده‌خویی داره، خوندنش می‌تونه الهام‌بخش یا تسکین‌دهنده باشه و حسِ درک‌شدن بهش بده؛ چون بیشتر متن کتاب، حرفای بِک‌ سِهی در مورد احساسات، خاطرات و حالات روحی‌شه. و البته بخشی از کتاب رو هم حرفای روانپزشک‌ش تشکیل می‌ده. 
اما به‌نظرم کتابای خیلی راهگشاتر و اصولی‌تری برای این دسته از افراد وجود داره که بیشتر می‌تونه کمک‌کننده باشه.
از نظر نوشتاری و داستانی هم جذابیت چندانی نداشت، حداقل برای من.
      
31

3

(0/1000)

نظرات

ارشک

1403/4/2

اگر ممکنه چند تا از کتابای اصولی تری که فرمودید رو معرفی کنید. ممنون
1

0

مثلا «افسردگی نهفته؛ راه رهایی از کمال‌طلبی، آن‌گاه که بر افسردگی نقاب می‌کشد» 

1