یادداشت مجتبی پارسا

        این کتاب کوتاه واقعا ارزش خواندن دارد، من کتاب صوتیش را گوش دادم و طول زیادی هم نداشت.
کتاب شاید در ظاهر به این میپردازند که چرا کار میکنیم و به نقد نگرش کار برای درآمد میپردازد اما این کتاب کوتاه که نثر ساده ای هم دارد به نقد یکی از عمیق ترین مفاهیم اقتصاد می‌پردازد. 
آدام اسمیت انسان ها را طوری معنا کرد که نتیجه آن موجود خودخواه هایی است که تنها برای پول کار میکند و تا وقتی پول میگیرد کم و کیف کار برایش معنا ندارد. اما در حقیقت انسان ها می‌توانند به کار به عنوان رسالت نگاه کنند و این نوع نگاه می‌تواند بهره وری را بسیار بیشتر کند تا حالتی که تنها به بهره‌وری اقتصادی نگاه کنیم.
این کتاب کارگری بیمارستانی را مثال میزند که به خاطر آزادی عملی که دارد به جای کارهای عادی خود گاهی دست از کارهای خدماتی میکشد و به درد و دل با بیماران میپردازد. وجود آنها تاثیر بسیاری بر بیماران دارد.
این اتفاق زمانی می‌افتد که افراد به کار خود به رسالت نگاه میکنند که ناشی از عدم فشارهای نظارتی بیش از اندازه است که هدفی جز بالا بردن بهره بری ندارد.
توصیه اکید میکنم که بخوانیدش ...