یادداشت wisteria

        راستش فکر نمی‌کردم از "بادیگارد" خوشم بیاد، ولی یه چیزی توی داستانش منو نگه داشت. نه فقط به خاطر اون رابطه‌ی بامزه بین جک و هانا، بلکه بیشتر به خاطر حس واقعی‌ای که پشت طنز و موقعیت‌های عاشقانه‌ش بود.
هانا یه کاراکتر قوی و بامزه‌ست، از اون زن‌هایی که نمی‌ذارن هیچ‌چی راحت شکستشون بده.
و این‌که نقش بادیگارد رو اون بازی می‌کرد نه مرد، یه جوری متفاوت و تازه بود.

جک هم یه گرین فلگ متحرک که هر آدمی آرزوشه داشته باشتش.  


در کل یه رمان لایت، سبک و حال‌خوب‌کن بود، ولی در عین حال یه سری حرفای عمیق هم داشت درباره‌ی تنهایی، اعتماد و این‌که گاهی قوی بودن یعنی اجازه بدی یکی نزدیکت شه.

بهش سه از پنج میدم. برای وقتی که ریدینگ اسلامپ شدین گزینه مناسبیه.