یادداشت نسترن

        «انار انار انار..»

از نوجوانی اسم کتاب را خیلی دوست داشتم، خود مژده هم برایم در قاب تلویزیون زن جالبی بود. می‌دانستم کتاب ادبیات سطح مطلوبی ندارد، فقط برای حل کنجکاوی نوجوانی‌ام  یکهو چشمم در طاقچه بی‌نهایت به آن خورد و انتخابش کردم. الان با تمام احترام، این کتاب شبیه نوشته‌های دخترکی شانزده ساله پس از شکست عشقی است. خواندنش را توصیه نمی‌کنم، نیم ستاره هم برای کتاب زیاد است..