یادداشت نرگس

                کتاب‌های سبک و‌ بامزه‌ی اینجوری رو دوست دارم. عکسای قشنگ‌شون به کتاب روح‌ میده و باعث میشه وسط این‌همه کتاب‌های فلسفی و خشک، یه نفسی بکشیم..
مخصوصا اینکه راحت خونده میشن و‌ سعی میکنن حالتو خوب کنن.
و ازون‌جایی‌که شامل جمله‌هایی هستن که دوست داریم بشنویم، میشه چندبار و به فواصل مختلف خوندشون..

ولی بخوام مقایسه کنم؛ کتاب "پسرک، روباه، موش‌کور و اسب" رو‌ بیشتر دوست داشتم.. حس میکنم مطالب و ترتیب دیالوگ ها، انسجام بهتری داشت؛ و البته انیمیشنی هم که بر اساس کتاب ساخته شده، بی‌تأثیر نیست..
شااید کسانی که اول این کتاب رو خونده باشن.. همین نظر رو راجع به کتاب "پسرک، موش کور.." داشته باشن :)