یادداشت مشتاق شهادت

هفت روز آخر
        هفت روز آخر از محمدرضابایرامی را همین چند دقیقه پیش تمام کردم . تعریف کتاب را خیلی زیاد شنیده بودم . از همان روی جلدش هم معلوم است : برنده ی بهترین خاطره ی ادب پایداری در طول بیست سال !

اما راستش حدود پنجاه صفحه ی اولش را واقعا به زور خواندم ! هی به خودم دلداری می دادم که نه کتاب خوبی است بخوان بخوان خوب می شود...جالب می شود...سر و ته دار می شود !

و بر خلاف سایر موارد اینبار درست در امد . از حدود صفحه ی 70 به بعد دیگر خیلی خوب شد . زمین گذاشتنش سخت شد . یک نفس خواندم !

الان که تمام شده می بینم واقعا استحقاق این همه تعریف و جایزه را داشته . الان که 144 صفحه اش را تا اخر خوانده ام مثل گیج ها شده ام وسط بیابان ، تشنگی ، دویدن ، گرما... و جنگ تمام شد !

هفت روز آخر ماجرای هفت روز آخر جنگ است و اگر50صفحه ی اولش را تحمل کنید واقعا خواندنی است
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.