یادداشت .ـرهگذر...
1402/6/28
سرگذشت این مرد بیکه بخواهم، ناگاه، احساسات مبهمی را از عمق جان به گونههایم سرازیر میکرد مردی که عاشق انسان بود. صادقانه جهاد کرد و نبوغ شگفت انگیزش کمترین حسن او بود. مردی که با زبان حالش گفت: درد و رنج و اندوه تا کجا میتوانند حقیر انسان شوند مردی که غربتْ یگانه یار وفادارش بود(و ماند) تا ابد گوشهای از قلب کوچکم برای تو، با تمام وسعتت، خواهد ماند "غالیتی الحبیبة"...
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.