یادداشت محدثه ز

        "و شاید ما واقعا یه مشت آدم غیرقابل کنترلیم"
کتاب روان و جالبی بود، خلاقیت کتاب رو دوست داشتم (این ک فصل ها عدد اول بود) ترجمه کتاب هم خیلی خوب بود نظرم.
کتاب خیلی قشنگ ذهن کریستوفر رو به تصویر کشیده بود، کریستوفرِ ساده و صمیمی که مبتلا به اوتیسم بود. اولش فکر میکردم کتابیه ک میشه یکی دو روزه تموم کنمش اما یکم طول کشید چون اون حجم از اطلاعاتی ک یهو میداد و آشفتگی ذهن کریستوفر یه خورده واسم غیرقابل هضم میشد. بعد به این نتیجه رسیدم ک بعید نیست رگه هایی از اوتیسم هممون داشته باشیم.
پ.ن: مسئله های ریاضی کتاب رو بسی دوست داشتم، با کاغذ و قلم کنارم کتابو میخوندم :د 
پ.ن بازم: احساس کردم اخر کتاب صرفا تند تند میخواست همه چیزو سرو سامون بده و ی جورایی انگار افت کرد داستان.